关于太姥诗社成立30周年的相关资料(在此陆续登载)

白雪

谢瑞元---

1，葱茏山色喜初晴，盛会叨陪古刹行。承露莲花开劫后，联吟豪兴寄深情。

                                                                     赏菊

2，秋苑盛衰总系情，东篱吐艳岂为名？禅关漫道真如铁，惟有黄花可赏心。

                                                                        二

3，莫怨西园风雨声，尘污洗尽证真心。霜英高洁清如水，一觉便能悟法音。

                                                                  东篱吟

4，金甲威风忆大名，古城抖擞见豪情。惊栽残叶今何在，唯有黃花不染尘。

                                                                       二

5，敢上霜枝觅梵音，迎风经雨更情真。人生莫叹留芳晚，秋苑春花一样心。

谢瑞鸿---

                                                                      吟菊

1，香气冲天菊盛开，满园金甲尽琼瑰。黄王倘使今犹在，定陪将士乐啣杯。

谢瑞阳---

                                                                  莲花曙月

1，山峦环拱董江巅，万里烟波水接天。最是涨潮奇絕处，莲花曙色月婵娟。

                                                                     赏菊

2，飒爽英姿对夕阳，黄金盔甲绿戎装。高天滚滚寒流急，独立篱边散异香。

                                                                       二

3，东篱秋色日繁华，傲雪凌霜晚节夸。百簇团圆呈百态，俨如佛国曼陀花。

                                                                       三

4，白露凝霜冷袭人，金风无地不飞尘。清高惟有禅门菊，独殿群芳朵朵新。

                                                                       四

5，不以衙门风雨哀，却开三径喜御杯。莫嫌壮士无颜色，偏把黄金堆满台。

                                                                       五

6，底事秋来偏爱吟，黄花劲节动人深。晚芳老圃霜枝艳，长系阿浓向往心。

                                                                     吟菊

7，三径坐花逸兴长，闲愁闲闷两皆忘。却怜到眼情无限，凌厉繁霜更有香。

                                                                        二

8，五龙闹海凤还窝，秋入禅门韵更多。为谢主人饶雅意，簪香鬓上竟如何。

                                                                        三

9，栽雪疏烟发万枝，芳心劲节有谁知。时人不解花全意，却褒寒英作嫔姬。

                                                                         四

10，料峭秋风转眼残，卷帘人瘦怯轻寒。嫦娥为恐花贪睡，夜夜腾辉到菊栏。

                                                                         五

11，为花写照萃群贤，作画吟诗乐有年。不才愧我辜清赏，捧腹銜枚独黯然。

马世程---

                                                                     赏菊

1，年逢辛末次寒中，十月金秋艳菊丛。笔会莲峰诗字画，小堂阁里焕斐红。

                                                                       二

2，访友晤师此日中，挥毫泼墨乐融融。声声钟鼓尘心净，正似黄花戏晚风。

                                                                       三

3，养山种果脱贫穷，步入小康向大同。编彙莲峰新集景，千年铁树亦春风

白雪

朱培根---

                                                                      吟菊

1，禅门山色郁苍苍，繁衍曹宗世泽长。最是莲峰风景好，池边玉立菊花香。

朱培英---

                                                                     吟菊

1，一樽薄酒对黃花，独酌自斟日渐斜。老墓逢时临好景，欣看夕照满天霞。

朱有为---

                                                                    吟菊

1，莲峰赏菊忆陶潜，更喜黃花晚节香。昨夜虽经风雨骤，天明朵朵仍朝阳。

                                                                        二

2，莲峰赏菊涤尘心，却把晚秋饰似春。三径今朝为客扫，扶携耆老伴花神。

朱国仁---

                                                                      吟菊

1，味自清芬色自黄，生成傲骨凜风霜。一从相识陶彭泽，便以东篱作故乡。

                                                                        二

2，敢凭秋肃酿清香，赋性孤高合淡妆。寂寞甘心明素志，竹篱荒径几回芳。

朱鼎邦---

                                                                    吟菊

1，黃叶四山淡淡秋，夕阳西下彩云悠。赏心惟有东篱菊，傲骨凝霜吐冕旒。

                                                                       二

2，久废吟哦怯唱酬，万般无奈搜肠求。黄花也解诗囚苦，教我随园绕四周。

                                                                        三

3，孤芳自赏暗伤神，不着铅华面目真。君子之交淡如水，淸香素色最宜人。

                                                                       四

4，傲骨天教殿众芳，凌霜老圃暗香长。仙容不畏风尘染，只有人间正色黄。

                                                                      五

5，云想衣裳花想容，盛衰敢比牡丹浓。倾城倾国杨妃恨，傲骨只教彭泽逢。

周宗烈---

                                                                    吟菊

1，莲峰胜景会群贤，芬芳金菊绽篱边。蔚萃文风欢盛世，千红万紫九秋天。

杨绍鼎---

                                                                    吟菊

1，曾经春色花争艳，倏届秋风菊待霜。取悦世情非素愿，留将傲骨殿群芳。

曾碧伦---

                                                                     赏菊

1，莲台佛座净无尘，峰顶江葩别样新。曙色波光寥廓静，月明如水水如银。

                                                                       二

2，资度利生佛道扬，国恩福善有余芳。古今历代留名胜，寺宇钟声震八荒。

汪芑泉---

                                                                      吟菊

1，秋到玉栏艳几丛，友人过访喜相逢。何当载酒东篱下，一撷繁英景物供。

                                                                      二

2，晚节黄花报九秋，冷香淡艳世无俦。人间自有深情在，醉倒疏篱未肯休。

                                                                       三

3，清芬傲骨自尊淳，不畏严霜铁石身。三友岁寒堪比拟，赏心千古有何人。

狄民---

1，社友融融古刹行，春茶一盏逗诗情。僧人新种枇杷树，油菜金黄粉蝶轻。

                                                                    赏菊

2，一径清幽半岭松，枇杷落尽野枫风。禅心却似庭前菊，不向春风斗艳浓。

                                                                        二

3，闲襟山洁煮新茶，笑汲唐泉洗旧袈。敲罢木鱼霜夜月，瘦寒僧对痩寒花。

白雪

陈炎银---

                                                                     吟菊

1，蟹肥酒熟菊花黄，韵趣横秋引兴长。莫道陶公归去后，无人独自赏孤芳。

陈玠---

                                                                      吟菊

1，冷落篱边不自哀，任教春去秋又来。生成一副凌寒骨，偏向西风笑傲开。

                                                                       二

2，紫瘦红肥态万千，纷呈异彩傲霜前。而今秋圃多新秀，独颂黄花似未全。

                                                                       三

3，莲峰笔会萃群贤，喜值金秋日丽天。满室珠玑盈院菊，花光墨彩互争妍。

                                                                       四

4，东篱独倚任舂归，不顾群芳笑忤违。历尽炎凉留傲骨，凌寒怒放竞秋晖。

陈世瑶---

                                                                     赏菊

1，菊入禅门品更高，金秋笔会畅挥毫。东篱花盛邀诗客，喜效前贤五柳陶。

朱挺光---

1，登临资国趁春时，韵事兰亭迭感之。妙笔生花齐脱颖，莲花峰上共评诗。

                                                                     赏菊

2，名山赏菊意良深，难得诗栽万里心。文物景观逢盛世，缘联翰墨结东林。

                                                                       二

3，莲花曙月映禅堂，满院秋丛簇簇香。傲世孤芳钦晚节，名山笔会谱新章。

                                                           千年铁树喜开花

4，莲峰顶上吐新葩，古剎重兴气自华。八秩圣僧深悟道，千年铁树喜开花。

                                                                    吟菊

5，菊展莲峰盛会开，艺人培植见奇才。秋风不负归来晚，盆景园花任剪裁。

                                                                       二

6，金风送爽到门墙，莫负黄花晚节香。墨海身随诗兴发，一堂皓首写沧桑。

                                                                       三

7，秋丛满院试分题，最是风流夕照西。子美诗魂彭泽魄，一樽相属喜同携。

                                                                       四

8，墨菊初肥品独优，乌金缀玉更风流。名园曙月莲峰晓，异卉奇葩罕得俦。

                                                                      五

9，抒情写景说风流，一律千篇喋不休。何以园林迎特色，无亏晚节复奚求。

                                                                       咏菊

10，年年笔会聚莲峰，墨浪翻腾兴不穷。香圃秋容人意好，联翩共醉状元红。

                                                                         二

11，异萼同株斗艳华，争夸艺匠育奇葩。凭君挥洒淋漓笔，再写莲峰笫一花。

白雪

附：资国寺赏菊雅集（七绝）

卓亦溪---

1，同寻资国远公家，树罨山坡石径斜。一幅天然浓淡画，峰头涌出玉莲花。

                                                                       二

2，桐冈自古盛风骚，前浪飞珠后浪高。争艳百花春事好，尽收乐律谱云璈。

                                                                    赏菊

3，异彩纷披聚一园，千姿万态出新妆。莲峰恰值秋光好，资国黄花向晚香。

                                                                        二

4，气爽天清羞隐逸，霜枝犹自斗繁华。河山锦绣凭装点，我欲尊之誉国花。

王恆鼎---

                                                                     吟菊

1，芳华灼灼黄金逊，傲骨铮铮青女知。自是此花轻富贵，错教人咏瘦寒诗。

                                                                       二

2，劝君莫惜金缕衣，劝君惜取菊香时。此情此意不常有，历尽枯荣恋旧枝。

                                                                       三

3，万里河山思独占，满城风雨约重来。今朝再整黄金甲，笑向霜刀不撤回。

                                                                        四

4，自古菊称寒士香，秋风破屋淡深黄。而今肯把新潮赶，姹紫嫣红着盛装。

陈海亮---

                                                                     赏菊

1，资国寺从曲径登，胜游今喜伴诗朋。黃花照眼思陶令，宿分赓扬晤训僧。

陈承宝---

                                                                      赏菊

1，秋来何物动诗心，霜杰寒英满地金。自愧无才难写意，却从老圃契知音。

                                                                       二

2，西风昨夜傲霜开，繁蕊清香扑鼻来。最是黄花无媚骨，條然端合佛门栽。

                                                                       三

3，不随桃李苦争春，独挺东篱远隔尘，禅院深幽堪寄傲，冷香入袖衬高人。

                                                                      四

4，骚人连袂赋黃花，资国今秋灿若霞。佳句虽无心自醉，唯将惊叹报陶家。

                                                                      五

5，琼葩承露自徘徊，幸得僧伽淡泊栽。抱璞守贞无媚骨，幽香缕缕沁莲台。

                                                                       六

6，纤尘未许近蓬莱，不负渊明手自栽。我欲临香吟一菊，俨然正气入情怀。

陈希立---

                                                                     赏菊

1，莲花古刹喜重游，羨煞高僧栖处幽。色相皆空观自在，频将佛语说从头。

                                                                       二

2，金盏银盘善培植，绿袍紫袖纵情开。任他凜冽西风动，晚节幽香岂可摧。

                                                                      三

3，傲霜矜晚节，    老骥奋蹄忙。    再赏诸名品，    涕袍馥久香。

陈深炳---

                                                                     吟菊

1，独立霜天菊一丛，高风亮节有谁同。生平知已唯陶令，只乐清新不苦穷。

                                                                        二

2，家山秋色艳阳天，篱菊芬芳野菊妍。砧杵数声惊蟹梦，攫童遗憾浅沙边。

                                                                       三

3，寂寂无蝉草径香，融融月色满幽篁。深秋疑是霜飞早，归去疏篱菊正黄。

白雪

余阳春----（后期所写）

                                                            恋名山

1，情牵太姥恋名山，结社吟诗集此间。岁月蹉跎时易过，别离犹觉意缠绵。

                                                                   《海上仙都》

2，摩宵信步漫山游，百态千姿一望收。海近风频先送夏，峰高水冷早迎秋。

                                                                      太姥山观日

3，摩霄古刹隐情幽，旅客前来探胜游。选秀登峰观日出，终期雾散望云收。

                                                                     《夫妻峰》

                                                             （1）

4，难求共处永无忧，快乐安生靠自谋。斗雪迎风成趣事，并肩互慰话温柔。 
  

                                                             （2）

5，离家出走究缘由，动念生情两意投。看破红尘归造化，坚贞守望伫山头。

                                                              ( 3)

6，相依为命不言愁，傲立峰峦抵逆流。暮雨朝云浑不管，平心静气度春秋。

                                                        《金龟爬壁》

                                                             （1）

7，灵龟瞒姥暗跟踪，入道无门愿落空。补过健身并励志，整天爬壁练奇功.  
                                 

                                                             （2）

8，梦想登天不计时，长年爬壁苦坚持。仙凡两隔非同界，得道无缘只自知.
                                 

                                                            （3）

9，蓝姑造化上天台，俯瞰名山布阵来。可惜金龟虽尽力，无能获得玉门开。

                             

                                                        《九鲤朝天》

10，思迁九鲤缓腾空，留待山巅看市容。汽笛声催惊客梦，火车驰骋显神通。

                                                                           《石船》

11，过海八仙随处游，尼庵涧下系方舟。兰姑善意施神法，化作船形永保留。

                                                                         《一线天》

12，曲径通幽一线天，侧身收腹缩双肩。游人到此方知趣，携友牵朋奋向前。

                                                                     《金猫捕鼠》

13，金猫玉鼠结仇家，明斗暗争谁管它。别出心裁蹲獻上，尽情玩弄日西斜。

                                                                     《二佛谈经》

14，二佛长期在讲经，艰辛不误布仁心。现今迷恋情歌手，一曲知音值万金。

                                                                       《仙人锯板》

15，锯板仙人没再来，担心违法久徘徊。名山要保原生态，管理机关不让开。

                                                                         《桃花洞》

16，洞里桃花别有春，含羞待客掩柴门。冷风吹散相思結，一夜伤悲砸玉盘。

                                                                        《懒僧石》

17，懒僧称石命名奇，游客索图问不知。和尚竟然忙作答：大缸无水有天池。

                                                                          《指天峰》

18，指天怨上利难酬，缺德奸商向佛求：保佑畅销参水货，烧香送礼请多收。

                                                                         《隐真峰》

19，襟怀坦荡见忠诚，何故山神要隐真？因怕理亏防露馅，藏身幕后好蒙人。

                                                                        《传声谷》

20，音频模仿谷传声，照本宣科获美名。若是装乖强作态，满山吼叫使人惊。

                                                                        《一片瓦》

21，一片仁心瓦下存，朱熹讲学迹犹芬。盘龙石柱精雕美，寺庙装修耀佛门。

                                                                            卓笔峰

22，文章有道善应酬，代写家书慰泪流。倘若胡言登广告，笔尖胜过大拳头。

                                                                                天桥

23，登山览胜望天桥，认假当真意未摇。长石横空成险道，轻移寸步度云霄。

                                                                              伤心岩

24，夫妻反目实伤心，愚昩婚姻作弄人。寡独前来流暗泪，对天发誓要忠诚。

                                                                            将军洞

25，将军何事末成眠，感叹功勋不值钱。戏腕歌星真富裕，金喉玉臂可通天。

佛子明璧---

                                                          九鲤朝天

1，脱渊何事滞晨昏，翘首长空合断魂。雷雨声中鬐竄动，徏嗤作势向龙门。

                                                                           伤心岩

2，石不能言蕴隐忧，长年垂泪在山陬。游人那省伤心事，相慰空劳风马牛。

                                                                        仙人锯板

3，仙人锯板苦经营，不为仙家为众生。半作渡桥半作屋，凭君去住自权衡。

                                                                              仙桥

4，岌岌危桥架险峣，为朝太姥上摩霄。人间多少麻烦事，过得桥来一起销。

白雪

刘金鼎---

三伏腰

1，欲览蓉峰六六娆，昂头无处上摩霄。倘如陶令今犹在，到此何曾不折腰！

七声应

2，长啸一声返七应，山鸣谷震鬼神惊。人生安得常居此，日与谈心亦有情。

九节龙

3，隐隐神龙愿未酬，名山久困几千秋。忽然霹雳乘雷去，千古遗踪尚宛留。

仙人锯板

4，玄穹当日起云坛，多少仙人下九寰。锯石纷纷来玉界，尚留几片落名山。

金龟爬壁

5，潜伏名山不计年，玄王脚下好参禅。缘何幻想冲天去，一跃金身半壁悬。

梦台

6，晨钟暮鼓响僧楼，唤醒世人梦里游。祗事众生还未觉，又从梦内觅公侯。

仙桥

7，昂首一桥挂碧空，至今未见有人踪。当年群鹊施成意，直待天仙牛女通。

石船

8，万斛松涛涌碧流，居然陆地可行舟。喜今世界繁华日，借你乘风作旅游。

戒贤---

卓笔峰

1，一落山间岁月深，仙人何处可追寻。笔成峰石墨成海，写尽苍茫天地心。

郑颐寿---外方

将军洞

1，智勇将军守海关，洞中设洞可相通。击奇制胜歼狼虎，赤胆忠心国士风。

擎天柱

2，缥缈神奇会众仙，容成法力大无边。不周虽为共工折，竖起才山可擎天。

二佛谈经

3，二佛谈经传圣功，真言至谛理无穷。谁人悟得其中妙，驾雾腾云上太空。

夫妻峰

4，夫妻阔别喜重逢，无语相看两意通。不尽依依情似海，天长地久此山中。

白雪

陶开惠---

                                                          太姥风光

1，伴约驱车太姥游，万千奇迹不胜收。骚人名著知多少，鸿爪横斜石上留。

2，摩霄高耸彩云间，拔地参天气不凡。我欲移家峰上住，岩崖结下小茅庵。

3，底事天传一线明，令人千载说难清。非关避险偏潜穴，堪笑都来仿蟹行。

4，观日岩端观日生，东风初曙晓风清。一轮跃出沧波上，万道金光大块明。

5，乌龟爬槛但看翻，惟此金龟却不凡。有志登天登未得，至今犹赖半岩间。

6，仙人到底为谁忙，锯板何曾为造房。道是离人思妇苦，相帮跨海架桥梁。

林匡翰---

                                                             太姥山

1，山从海涌海环山，山海大观迷雾间。淑气忽呈天快霁，奇峰怪石尽开颜。

                                                                            一片瓦

2，一自桃山结墨缘，联床风雨忽经年。开怀最是逢佳节，竞放心花涌笔颠。

                                                                        下摩霄峰

3，辞白云兮意依依，下摩霄兮步迟迟。名山有待嗟吾老，复登临兮定几时。

高一迅---

                                                         过三声岩口

1，叠岩雨洗绝尘埃，石石雄巍鬼斧开。竞日游山情最好，一声拜拜应三回。

蔡香圃---

                                                                         三响岩

1，危崖耸翠绝烟霾，触目风光逸兴开。最是留连忘倦处，一声呼喝三声回。

                                                                          一线天

2，敢穿阴遂事幽征，百转饥肠腹内鸣。孰意洞天开一线，曙光初照似黎明。

                                                                         金龟爬壁

3，一峰如剑耸云颠，太姥当年此上天。亦步金龟升复降，爪痕两道活鲜鲜。

周绶---

                                                          游太姥山

1，良时有仨喜同车，来品摩霄绿雪芽。淡可清出浓醒酒，何须天外索流霞。

2，石板犹留仙锯迹，岩书千古记尧封。东南甲秀知如许，山海奇观卅六峰。

周琴---

                                                           太姥山

1，太姥名山六六峰，诸峰奇秀拔天东。寰中丘壑真幽雅，何日优游学谢公。

                                                                          九鲤朝天

2，天门有幸欲为开，跃起扬鳍驾浪来。日照锦鳞光闪闪，化龙玉宇现云陔。

                                                                            摩霄峰

3，摩宵峰上望台澎，去国归来不尽情。欲补金瓯完整日，千秋赢得汗青名。

黃绍鼎---

                                                          游太姥山

1，半日偷闲太姥游，怪石玲珑未易搜。山灵故作神奇态，漠漠云烟雨不收。

                                                                二

2，霜叶红时太姥游，秋风送我上山陬。千帆如叶随潮泛，海角银涛眼底收。

                                                                三

3，六六峰形各不同，峰峰变幻更无穷。岂将惑乱迷人目，直欲腾挪造化功。

                                                                四

4，秉兴来游喜若狂，凝眸秋色贵重阳。登高远眺千峰秀，一醉陶然累菊觞。

梅传源---

                                                         二佛谈经

1，何年相向论真经，妙语玄机似有声。杜宇啼红空滴泪，溟蒙暮色远峰青。

肖怀高---

                                                         游太姥山

1，平生酷爱唱追韩，健步高攀太姥山。恍似肖何登蜀道，好邀英杰返秦关。

谢德声---

                                                         仙人锯板

1，终年化锯未曾闲，拓建高楼千万间。为怜同胞思物与，好教寒士尽欢颜。

                                                               二

2，仙翁化锯历千年，供不应求未息肩。今日拓宽需量大，为何辍业又迁延。

                                                            

                                                              石船

3，未知搁浅在何年，业浪云迷不见边。佛本慈悲施普济，为何今又摒尘缘。

                                                                           一线天

4，岩间霹雳罅新痕，黒黝竟又见曙光。处处红旗擎日月，中华特色世羲皇。

白雪

李若鳌---

一片瓦

1，五叟盘桓片瓦中，联吟酬唱乐交融。忝居末座无才思，犹带春风拂笑容。

李留梅---

                                                                  仙人锯板

1，遥看气势力无穷，岁岁锯痕一样同。莫道凡夫偷惰懒，仙家底事磨洋工。

                                                                      石船

2，何年遗落一方舟，信是仙家此地留。敢问停槎谁待渡，乘风送我上天游。

                                                                   九鲤朝天

3，跋涉艰难几许年，龙门不跃却登天。使君久有凌云志，敢借风云造化缘。

                                                                   金龟爬壁

4，岁月难消爪血斑，风霜雨雪苦登攀。千年面壁无由远，何不植根在人间。

                                                                   一线天

5，谁持利剑劈中开，点化长天笫几回。日月星辰留眼底，洞中犹自走轻雷。

                                                                     牛背岩

6，名山久卧叹蹉跎，寂寞年华风雨过。已去老君无处觅，我来为尓唱牧歌。

                                                                    三声应

7，岚气山光风雨情，峰屏一片自然成。难将心绪和人说，唯有使君最共鸣。

                                                                  夫妻峰

8，天生一对夫妻峰，暮暮朝朝情意浓。冷眼人间离别苦，不教风雨永相逢。

                                                                    风标石

9，如悬似撑白云边，放眼人间不计年。哪处飞来石一块，为何不去补苍天。

                                                                       蓝溪

10，枫叶已红霁岩岚，一溪秋水映天蓝。只为黎庶添颜色，岁岁染衣乐未酣。

                                                                       摩霄峰

11，浮云脚底涌新潮，举首苍穹路不遥。点点峰峦齐膜拜，风光笫一数摩霄。

                                                                      卓笔峰

12，人间阅历几沧桑，书尽苍生血泪伤。地覆天翻今胜昔，好倩尔笔写新章。

                                                                      三伏腰

13，峰峦一抹显神工，危石纵横曲径通。归去不为五斗米，探幽应否鞠三躬。

                                                                       桃花洞

14，洞中桃树几春秋，不遣落英逐水流。从古云封消息断，空教渔钓未曾休。

                                                                     新月锋

15，新月峰头看快月，海天际处吐银钩。含情初现半羞靥，自有清辉漫九州。

                                                                    二佛谈经

16，谈经对坐岁悠悠，我问仙家底事求？舍事只谈经一卷，管它冬夏与春秋。

                                                                          二

17，过眼云烟一羽轻，禅心如水不争名。佛门岂是真空界，一卷经书怎度生？

                                                                      将军洞

18，靴帽龙驹今尙在，独留古迹话平生。兵家胜败寻常事，重上沙场赫有名。

                                                                     珠玑洞

19，闻道晦翁曾隐处，于今唯见一珠玑。哲人毕竟何归去，岁月沦桑未整衣。

翁世英---

                                                                   一片瓦

1，片瓦山房尚雅幽，五翁吟唱未肯休。放怀写意情无限，似水年华届一秋。

吴平---

                                                                  一片瓦

1，广厦千间不可期，只求片瓦得栖迟。而今始遂平生愿，五老敲诗步步随。

2，名山結社届三年，太姥奇葩分外妍。但愿此花开更艳，还期雨露落绵绵。

雷利真---

                                                                太姥颂

1，经营规划綉才山，巍貌雄姿更不凡。且喜三通开海峡，玉猴含笑整容颜。

白雪

谢瑞阳---

                                                             一片瓦

1，一片瓦中常聚首，吟哦五老乐忘疲。抒情寄兴齐濡笔，霁月风光尽见之。

                                                         

                                                         游太姥山

2，笫一名山卅六峰，最幽邃处最玲珑。停车绕上羊肠径，邱壑愈深兴愈浓。

                                                        

                                                           九鲤朝天

3，禹门虽峻不辞难，九鲤翻腾似卷澜。日照锦鳞光灿烂，化龙直欲上云端。

      

                                                             仙桥

4，望仙桥上望仙人，云海迷茫不见垠。毕竟仙人何处望，祗留桥磴水粼粼。

                                                     摩霄峰观日出

5，六六芙蓉半插天，几疑身在白云颠。摩霄顶上凝眸望，万顷波涛涌日边。

   

                                                       韦驮守天门

6，毕竟敢谁叩九阍，韦驮肃穆护天门。寄言作恶刁顽辈，铁杵无情未可论。

  

                                                  蝙蝠洞前一石船

7，未知搁浅是何年，古迹尚留蝠洞前。彼岸令人浑未觉，茫茫云海望无边。

                                                                        游太姥山

8，芙蓉峰接白云边，肖妙岩阿断复连。好景骋怀秋朗爽，黄花美酒晚晴天。

                                                                                二

9，成林桃李竞芳妍，五十年前此执鞭。多谢故人风义重，叨游未忍异青毡。

                                                                          游太姥山

10，山势崔嵬近日边，苍茫霄汉桔云连。众登绝顶高千仞，手摘星辰何处天。

                                                                                  二

11，芙蓉六六各鲜妍，纵是长房亦驻鞭。尘世泛桑云绚幻，心愁黯黯卧青毡。

王恆鼎---

                                                            夫妻峰

1，峰号夫妻岂浪名，绸缪款洽状如生。人间信有贞心在，风雨千秋一样情。

                                                                               二

2，佳偶天成不必媒，情怀仅为一人开。峰名还是夫妻好，免得闲人去乱猜。

                                                                       九鲤朝天,

3,鬼斧神工景象妍，烟蒸霞染任超然。喜看九鲤腾飞处，刺破龙门一尺天。

                                                                        金猫扑鼠

4，当时逐鼠见精神，直上危崖不顾身。相距而今才咫尺，如何欲扑又逡巡。

                                                                            摩霄峰

5，浩荡天风入壮怀，扶桑日出黒云开。男儿自有澄清志，不为孤高始上来。

                                                                          卓笔峰

6，卓然健笔贯长空，饱蘸烟霞气势雄。我特前来征一用，重开诗界百年风。

                                                                         一线天

7，仰首苍穹一线开，岩岩相峙竞崔嵬。胸中已裂痴迷瞙，何患光明进不来？

                                                                            石船

8，一别江湖万古哀，艨艟百尺长青苔。何时再把云帆挂，破浪乘风向未来。

                                                                          三伏腰

9，独覇峰前路一条，行人到此尽弯腰。他年我挟风雷过，看尔还能再作妖？

                                                                             风标石

10，论形自是难铺路，辨质何曾可架桥？所幸能来高处立，时人竟说是风标。

                                                                        金龟爬壁

11，昂首笑痴顽，    悬身峭壁间。    凌云如有路，    不在苦登攀。

白雪

⑥太姥景观---七绝诗作

陈海亮---

                                                            观日岩

1，海上仙都晓月残，苍茫云水拥崇峦。忽观旭日冲波起，万道金光玉宇丹。

                                                           七星洞

2，错落七星天际悬，雄岩夹崎白云连。玲珑幽径稽鸿爪，仙洞栖迟俗虑蠲。

                                                           一线天

3，板岩缝隘望难通，一线天光透碧空。贴壁欹行穷异境，邃深幽密显神工。

                                                           摩霄峰

4，立峰俯瞰小瀛寰，头顶青天日可攀。极目台澎情不尽，离乡游子几时还？

                                                           太姥美

5，东南胜景萃才山，削拔雄岩霄汉间。洞异峰奇天造设，欲穷玄妙必躬攀。

陈玠---

                                                          仙人锯板

1，千年化板未成材，几道锯痕只半开。想是仙翁难耐苦，査然一去不重来。

                                                           金猫捕鼠

2，穷追猛扑上峰头，历尽风霜几许秋。顽鼠眼看堪饱腹，缘何戏逗不停休？

                                                          金龟爬壁

3，寄迹潜修太姥山，何时名号换金冠。无端妄作升天梦，万古徒悬绝壁间。

陈深炳---

                                                     一线天七星岩

1，七石危悬紫翠巅，洞天一线紧相连。纵然君是轻骑客，下马同登作蟹行。

                                                                       九鲤朝天岩

2，太姥云中九鲤开，相形各异久徘徊。曾经沦海无能事，疑是银河跃下来。

陈世瑶---

                                                           登牛背脊

1，牛背巉岩甚险途，平生心悸未鞭驽。老来偏爱迎难上，抖擞精神百虑无。

朱挺光---

                                                         谒朱子祠

1，理学儒宗万口传，紫阳自古压青毡。仙都有幸留遗迹，却索枯囊写短篇。

                                                         上天门

2，振臂一呼九应声，献花仙女乘牛迎。天门已启来嘉客，踏遍危崖路已平。

                                                          金龟爬壁

3，鸿雪洞开一线牵，云房片瓦紧相连。名山景点知多少，何似金龟半壁悬。

朱拔荣---

                                                         太姥仙桥

1，长虹飞渡接青山，欲步犹惊去复还。滚滚白云翻巨浪，祗愁人没海涛间。

                                                         白云寺

2，白云一道似登山，风景依稀忆昔年。若梦浮生双鬓改，何时重结山中缘。

卓亦溪---

                                                            卓笔峰

1，借得苍天作纸书，毫端挥动彩云舒。凭高欲蘸篮溪水，绘出中华笫一图。

                                                          摩霄峰

2，岧荛太姥许多峰，耸翠层峦讶鬼工。我要浮云让客路，摩霄顶上沐雄风。

                                                             二

3，天柱锦屏雾气浓，茫茫何处觅仙踪。老僧导入蓬莱境，蹑屐摩宵笫一峰。

                                                        太姥云海

4，才山奇绝云如海，雨后摩霄更渺茫。无数峰头时隐现，波涛突兀海中央。

                                                           璇玑洞

5，翠壁璇玑吊晦翁，广敷教化易民风。草间屐迹依然在，韵事千年传诵中。

                                                          太姥游

6，选胜咸推太姥游，丹崖翠献望悠悠。山灵故作神奇态，漠漠云烟尚未收。

                                                         夫妻峰

7，嵯峨峰石缔良缘，胜似人间并蒂莲。风雨高寒情不改，相依相聚意缠绵。

                                                         仙女峰

8，绰约芳姿春复秋，仙娥毕竟是风流。贞心不逐彩霞转，嫁与姥山共白头。